De kracht van kwetsbaarheid

Gepubliceerd op 8 februari 2020 om 09:43

Hi! Pak er maar een beste kop thee bij en een extra grote bak popcorn, because this is gonna be a long story! Deze valt niet in de categorie: ''Goed verhaal, lekker kort!'' (Hoe meer, hoe leuker!)

 

Misschien is het voor jou als lezer wel veel te diepzinnig, filosofisch of zelf een beetje vaag. But that's what i like! Ik houd er van om dieper in te gaan op bepaalde onderwerpen die me interesseren, om er zo achter te kunnen komen hoe alles werkt; wetenschappelijk gezien, maar ook in my own mind.

 

Ready for take off!

 

De kracht van de kwetsbaarheid! Jezelf kwetsbaar opstellen. Jezelf blootgeven. Een andere kant van jezelf durven tonen. Een gevoelige en onzekere kant aan het licht brengen. Dingen over jezelf vertellen, vrijgeven en loslaten. Straight to the point: Eerlijk zijn over je struggles. 

 

Loslaten is l(i)efhebben!

 

De definitie van kwetsbaar volgens het woordenboek:

Breekbaar, broos, delicaat, erg gevoelig, fijn, fijngevoelig, fragiel, gevoelsvol, licht te raken, teder, teer, tenger, trefbaar, vulnerabel, wankel, zwak

 

Dat laatste woord staat mij niet zo heel erg aan. Zwak. Hoezo zwak. Een andere, gevoelige, open en eerlijke kant van jezelf tonen, is zwak? (Oke ik snap wel,  dat als er op een pakketje met glazen de tekst ''breekbaar/kwetsbaar staat, want dan kunnen de glazen gewoon snel breken en zijn ze dus een soort van zwak, logisch. Maar kwetsbaar in de zin van ''mensenlijk kwetsbaar'' en het woord ''zwak'', is bullshit, u get me?!)

 

Je kwetsbaar opstellen betekend dat je deelt wat je denkt, voelt en wilt. Je hoeft natuurlijk niet direct alles te delen en open en bloot op tafel gooien. Door gewoon te delen wat er ''op je hart ligt'', dat waar je (je eigen) woorden aan wilt gevenen en door het te delen met je medemens, is een teken van moed!

 

Kwetsbaarheid is een teken van moed!

 

De moed hebben om anderen te kunnen/durven inspireren. De moed om je open te stellen en daardoor een andere, diepere vorm van contact te maken met anderen. Je kwetsbaar opstellen betekend dat je een stukje van je echte ik laat zien. Je kern. Dat is natuurlijk prachtig, maar ook risicovol. Want, wat als dat kwetsbare stukje niet wordt gewaardeerd of wordt afgekeurd? Dan veranderd de kracht van kwetsbaarheid in schaamte en onzekerheid.

 

Kwetsbaarheid brengt soms herkenning bij anderen. Het geeft anderen de mogelijkheid zich ook open op te stellen en geeft jouw de mogelijkheid anderen te inspireren met jouw kijk op de wereld. Jou gedachtegangen en ideëen over bepaalde dingen. 

 

Kwetsbaar is blijkbaar het nieuwe krachtig. Krachtpatsen is uit de mode. 

 

Het is natuurlijk ook super eng en spannend om de kwetsbare, onzekere en gevoelige kant van jezelf te tonen. Het voelt zelfs enigszins illigaal! Alsof ik een taboe aan het doorbreken ben en ik de deuren van mijn persoonlijke leventje volledig opengooi.

 

Daarom weet ik ook niet 100% zeker of het een goed idee is. Ik kan het (de stuggles) natuurlijk gemakkelijk voor mijzelf houden en er weinig tot niets over loslaten, maar het is óók een deel van wie/wat ik ben,  Een deel van wat en waarom ik dingen doe, zoals ik ze doe en waarom ik ben, zoals ik ben.

 

Als ik mijn verhalen, mijn dromen, mijn passie, of god weet wat niet met anderen kan/durf/mag delen omdat ik het eng vind, of omdat ik bang ben dat het niet goed, niet leuk of niet interessant genoeg is, dan houd ik een klein beetje de schijn op en deel ik dus (heel kort door de bocht) alleen maar de leuke en positieve momenten uit mijn leven. De makkelijke en voor de hand liggende feiten. Maar er is zoveel meer! 

 

Ontneem jezelf niet de kracht van kwetsbaarheid. Ennnn; ontneem anderen ook niet ''de kans'' om eventuele inspiratie of herkenning uit jouw kwetsbaarheid te halen. Inspiratie of herkenning uit mijn gedachtegangen, mijn kijk op de wereld, zowel positief als negatief! 

 

Het gaat er natuurlijk óók om, hóé je je kwetsbaar opsteld en met welke intentie. Is het een schreeuw om aandacht of is het om anderen te kunnen inspireren door jouw ervaringen, gedachtegangen en gevoelens te delen...

 

If you don't like it, don't read it! Easy!

 

Het feit dat ik een blog ben begonnen, is al een stap! Een stap waarbij ik mijn kwetsbaarheid toon, door mijn shit te delen met mijn medemens. (Lees shit als: super leuke blogpost, mega lekkere recepten en filosofische momenten!) 

 

Allright; lang verhaal kort, wordt vervolgd!! 

 

Bye! 

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.