Gevolgen van mijn eetstoornis

The bad side effects of a eating disorder. Dit gebeurd mij niet hoor! Het valt allemaal wel mee, bij mij! Keep dreaming, Hann. Keep dreaming.

Het eerste wat verdween was mijn gezonde verstand en toen mijn billen. The worst part of it all! Crying. 

Als ik een man zou zijn, zou ik 100% zeker een ''billen man'' zijn!

All right, dat gezegd te hebben, ff to the point! 

Het begon prima. Het enige wat ik kwijt raakte/verloor waren de kilo's. Mijn gewicht daalde zichtbaar op de weegschaal. In de spiegel zag ik het zelf niet, maar de weegschaal vertelde mij dat het daadwerkelijk zo was. Dit was in mijn ogen (the eyes of the devil) geen verlies, maar een winst. Ik was goed in afvallen! Ook al was het op een mega ongezonde manier (door niet meer te eten), het werkte prima, toch? 

Afijn. Toen ik 20 kilo lichter was begon ik de daadwerkelijke veranderingen pas te zien. Mijn broeken paste niet meer en ik kon niet meer fatsoenlijk in mijn bed liggen, door alle uitstekende botten van mijn lichaam. 

Rond die periode, de periode dat ik vrijwel dag in dag uit op de bank lag, mankeerde ik nog niets naar mijn idee. Ik had nergens last van, dus zo erg was het dan niet, toch? Ik kon er mee leven! ''Niks loos''!

Dag in dag uit op de bank. Op de bank met een dekentje. Hopen dat de dag snel voorbij was. Hopen dat het snel weer avond was en ik weer in bed kon kruipen. In bed kon slapen. Slapen zonder gedachtegangen. Slapen in alle rust.

Rust in mijn hoofd.

Je hoort mensen wel eens zeggen: ''24 uur in een dag is veel te weinig!'' Van mij mocht het veeeel minder zijn. 24 uur is mega veel en iedere dag duurde zó bizar lang! 

Deze tragedie was ik na een aantal maanden meer dan zat. Compleet overspoelt door zelfmedelijden. Want oh oh oh, wat had ik het zwaar. Wat duurde mijn dagen lang. Wat had ik een klote leven. Bla bla bla!

Next level negative! 

In mijn andere blogpost, de blogpost met mijn verhaal, kun je hier uitgebreid over lezen! 

Van mijn therapeut moest ik in het begin van de therapie ook een voor- en nadelen lijstje maken van mijn eetstoornis. Om zo te kunnen zien wat de negatieve gevolgen waren. Die lijst was inderdaad langer dan de positieve kant. 

Heel bizar dat het dus ook een positieve kant had. De eetstoornis had ook voordelen. Het gaf mij iets. Anders had ik het natuurlijk allang los kunnen laten. U get me?!

SIDE NOTE:

ALS HET JE NUL, NIKS, NOPPES, NADA, NIEMENDAL  INTERESSEERT WAT DE NEGATIEVE GEVOLGEN ZIJN VAN MIJN COMPLETE HEISA, (wat ik me enigszins kan voorstellen) GA DAN VOORAL LEKKER IETS ANDERS DOEN. NO PRESSURE!

LIJKT HET JE WEL INTERESSANT, LEES DAN VOORAL LEKKER DOOR! 

------------------------------

Back to business! 

De gevolgen a.k.a. the bad side effects. Want potverdorie, die waren er dus zeker wel. De negatieve gevolgen van het hele circus waren er niet direct vanaf het begin af aan, maar kwamen langzamerhand aan het licht...

Toen ik weer begon met voor mijzelf te zorgen, door mijn lichaam de nodige voedingsstoffen te geven kwamen de gevolgen als donderslag bij heldere hemel. Of eigenlijk; ''Als een bliksemschicht bij heldere hell''.

Slaat ook weer helemaal nergens op, Hannah! Ik praat dus daadwerkelijk in mijzelf als ik een blogpost typ hè, prachtig! Lach me rot om mezelf.

------------------------------

Lichamelijke ongein a.k.a. gevolgen:

- Altijd koud

- Groei van donshaar over mijn hele lichaam

Als gevolg van het feit dat ik het altijd koud had. Je lichaam maakt dan automatisch meer (dons)haren aan, om zichzelf warm te houden. Not that charming.

- Extreem droge en schilferige huid

- Zere keel

Als gevolg van het vele overgeven.

- Extreme haaruitval

Lees: EXTREEM, als in volle lokken iedere dag/iedere minuut weer. Ik had mega dik haar. In een staart was het ongeveer net zo dik als iemand zijn pols. Nu is alles met elkaar misschien net zo dik als 1/2 vinger(s). Niet best!

- Mijn nagels braken allemaal af

- Grauwe huid

- Altijd moe

Duh! Méér dan logisch als je lichaam niets qua voedingsstoffen binnen krijgt..

- ''Slechte'' bloedwaarden

Volgens de bloedprik uitslagen, tekorten aan bepaalde vitaminen enz. B6, Kalium, Calcium, Glucose, dat soort dingen. Ook méér dan logisch.

- Trage hartslag

- Zere spieren/kramp + geen conditie

Als gevolg van ondervoeding gaat je lichaam je spieren ‘opeten'. Om in leven te blijven moet de hartspier sterk genoeg blijven...

- Night sweats

Mijn lichaam had voor een lange tijd ''uit'' gestaan en moest intens hard werken om de motor op gang te krijgen/blijven houden. Ook 's nachts. Ik werd/word in de nacht vaak wakker; wa-ter-tje nat. Doorweekt. Wat in feite dus wel betekend dat mijn lichaam keihard aan het werk is om alles weer te fixen. Good job, body!

- Pijnlijke maag en darmen

Ook als gevolg van een lange tijd niet eten. Mijn lichaam had geen idee wat ze er mee aan moest en mijn maag en darmen wisten niet meer goed hoe ze het moesten verwerken. Not fun, maar logisch. 

- Constipatie/obstipatie a.k.a. verstopping

Vertraagde stoelgang, zoals hier boven benoemd.

- Stofwisseling verstoord 

- Niet meer ongesteld

Dit was misschien wel het ergste en tegelijkertijd ook het beste. De beste eyeopener! Confronterend, maar motiverend! De rest viel in mijn ogen wel mee, vergeleken dit. Niet meer ongesteld, betekende misschien wel voor altijd onvruchtbaar. Wilde ik mijzelf dat aan doen?!!

- Bloated

Een veel voorkomend fenomeen in eetstoornis herstel. Één woord: HORRIBLE! Ik ga hier nog een ''losse'' blogpost van maken, want het is vrij interessant!

- Extreme hunger

Ook een veel voorkomend fenomeen in eetstoornis herstel. Komt ook een ''losse'' blogpost over!  Contenttttt!

Psychische en sociale ongein a.k.a. gevolgen:

- Mentally broken

Ik kon niet meer rationeel nadenken, door het feit dat ik ondervoedt was en ondergewicht had. Iets wat ik me op dat moment niet besefte, maar pas toen ik weer begon met eten. 

- Negatief   

Negatief was mijn 2e naam geworden.

- Eenzaam

Wat ik me óók pas later besefte. Op het moment zelf vond ik het prima. Lekker alleen en in mijn eigen wereldje. Leave me the hell alone! Maar, holy shit. Even. Dit gevecht moet je niet alleen willen doen, lieve mensen. Trust me!

Wel zelf, niet alleen!

- Sociaal geïsoleerd

Zoals ik hierboven al beschreef: Lekker alleen en in mijn eigen wereldje. Met als gevolg, dag in dag uit, moederziel alleen op de bank.

Ik ging me steeds meer afzonderen en was alleen nog maar bezig met wel - of niet eten. Compleet geobsedeerd en geen interesse in andere mensen of zaken meer. Ik was een soort ongeïnteresseerde en egoïstische heks.

- Sociale angst

Angst om letterlijk naar buiten te gaan. De stap uit huis was/is en werd/word steeds hoger.

- Mijn leven staat/stond (letterlijk) stil

Binnenkort komt er een blogpost online over het aankomen in herstel! The ins and outs!

To be continued!